افسران جنگ نرم

حضرت امام خمینی (ره)، در آخرين پيام خود به مناسبت سالگرد تشكيل بسيج مستضعفين در دوم آذر ماه سال 1367، فرمان تاسیس بسیج دانشجو و طلبه را صادر فرمودند:
  « ... بسيج بايد مثل گذشته و با قدرت و اطمينان خاطر به كار خود ادامه دهد و امروز يكــي از ضروري ترين تشكلها "بسيج دانشجو و طلبه" است. طلاب علوم ديني و دانشجويان دانشگاهها بايد با تمام توان خود در مراكزشان از انقلاب و اسلام دفاع كنند ...»
  آنچه درباره این پیام تاریخی کمتر بدان توجه شده است، تاریخ آن است. فرمان تاسیس "بسیج دانشجو و طلبه"، آذرماه سال 67 و تنها چند ماه پس از پذیرش قطعنامه و پایان جنگ تحمیلی - نه پایان دفاع مقدس که این دفاع تا تهاجم هست پابرجاست - صادر شده است. سوال اینجاست که مگر از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، دانشجو و طلبه و دانشگاه و حوزه علمیه در کشور وجود نداشت که قریب 10 سال پس از پیروزی انقلاب، ضرورت وجود این نهاد مقدس احساس شد؟ مگر از ویژگیهای بارز حضرت امام، نهادسازی های سریع اول انقلاب، چون بسیج، سپاه، جهاد سازندگی، کمیته امداد و ... نبود؟ فرمان انقلاب فرهنگی در دانشگاهها و بیانات متعدد ایشان در خصوص اهمیت دانشگاه و حوزه، تاییدی قوی بر این موضوع است که امام ضرورت توجه به این مراکز انسان ساز را فراموش نکرده بود. پس دلیل این تاخیر در تاسیس "بسیج دانشجو و طلبه" چه بوده است؟
  به زعم نگارنده، تاسیس بسیج دانشجو و طلبه در سال 67، با تاکید بود نه با تاخیر. در واقع حضرت امام در سالهای اولیه انقلاب که فرمان تاسیس بسیج مستضعفین را صادر فرمودند، تمامی عرصه ها، شئون و اقشار مردم را مدنظر داشتند. در ابتدا بسیج به عنوان یک نهاد کاملا مردمی تاسیس شد تا به مرور زمان ارکان داخلی آن نظیر بسیج دانشجو و طلبه شکل گرفته و جایگاه خود را پیدا کند. اما با وقوع جنگ تحمیلی در فاصله زمانی کمتر از دو سال پس از پیروزی انقلاب، خط مقدم دفاع از کشور و انقلاب، در جبهه نظامی رقم خورد و لذا تمام توان نیروهای مردمی از جمله بسیج، می بایست در این جبهه به میدان می آمد. چراکه اگر ایران اسلامی در این مواجهه شکست می خورد چیزی از نهال نورس انقلاب اسلامی باقی نمی ماند تا کسی بخواهد از تفکر انقلابی در دانشگاه و حوزه، حمایت و دفاع نماید.
  با پایان پیروزمندانه جنگ تحمیلی و شکست استراتژي دشمن در تهاجم نظامي و استفاده از ضرب و زور براي براندازي نظام اسلامي - که دلیل اصلی آن هم ايمان و اعتقاد مستحكم مردم بود نه توان نظامی ایران – دشمن به خوبی فهمید که جنگ سخت کارایی ندارد و برای براندازی نظام اسلامی، چاره ای جز جنگ نرم وجود ندارد. امام خمینی (ره) با تیزبینی و آینده نگری تشخیص داد که نظام سلطه جهانی، جنگ نرم خود را که از مدتها قبل نیز شروع کرده بود و به امید غلبه سه روزه! بعثی ها بر ایران اسلامی تا حدودی کمرنگ شده بود، بعد از این ناکامی شدت خواهد داد. از طرفی ممکن بود عده ای به دلیل کارکرد اکثرا نظامی بسیج در زمان جنگ، به غلط تصور کنند تاریخ مصرف بسیج تمام شده است و دیگرنیازی به بسیج و بسیجی نیست. ولی امام با این پیام به همه فهماندند که دشمني استكبار با انقلاب اسلامي ذاتي و نبرد حق و باطل پايان ناپذیر است. ايشان با درايت، استراتژي تهاجم فرهنگي دشمن پس از تهاجم نظامي را دقيقاً درك نموده بودند و بر همین اساس برای تاکید بر جنبه تهاجم نرم دشمن، ضرورت دفاع نرم را گوشزد نمودند و از طلاب علوم ديني و دانشجويان دانشگاهها خواستند که با تمام توان خود در مراكزشان از انقلاب و اسلام دفاع كنند. رهبر معظم انقلاب حضرت آيت الله خامنه اي در جایی دیگری فرمودند:
  «آن روزي كه آن حكيم فرزانه يكي از ضروري ترين تشكل ها را بسيج دانشجو و طلبه اعلام كرد، كمتر كسي به اهميت حضور اين مجموعه ارزشمند در دانشگاه ها واقف بود. اما امروز كه دانشگاه و همه عرصه هاي زندگي، صحنه زورآزمايي فرهنگي و سياسي و تبليغاتي استكبار و صهيونيزم با انقلاب و نظام اسلامي است، روشن بيني امام بزرگوار ما از هميشه آشكارتر گرديده است.»
  بنابراین میتوان اینگونه نتیجه گرفت که بسیج دانشجو و طلبه که امروزه بیشتر بخش دانشجویی اش ظهور و بروز دارد، اساسا برای مقابله با تهاجم نرم دشمنان نظام و اسلام تشکیل و تاسیس شده است و حضرت امام خمینی (ره) بود که برای اولین بار دانشجویان انقلابی و مبارز را به طور غیر مستقیم افسران جنگ نرم لقب داد. اما اکثرا نفهمیدند. وقتی چند ماه پیش مقام معظم رهبری فرمودند:
  «اين حركت عظيمى كه با انقلاب اسلامى شروع شد، يك حركت تمام شده نيست؛ مطلقاً تمام شده نيست، آن حركت ادامه دارد. همينى كه حالا معمول شده كه در بيانها و در تلويزيون و توى تبليغات و توى دادگاه و توى زبان همه، ميگويند: جنگ نرم؛ راست است، اين يك واقعيت است؛ يعنى الان جنگ است. البته اين حرف را من امروز نمي زنم، من از بعد از جنگ - از سال 67 - هميشه اين را گفته‌‌‌‌‌‌‌ام؛ بارها و بارها. علت اين است كه من صحنه را مى‌‌‌‌‌‌‌بينم؛ چه بكنم اگر كسى نمى‌‌‌‌‌‌‌بيند؟! چه كار كند انسان؟! من دارم مى‌‌‌‌‌‌‌بينم صحنه را، مى‌‌‌‌‌‌‌بينم تجهيز را، مى‌‌‌‌‌‌‌بينم صف‌‌‌‌‌‌‌آرائى‌‌‌‌‌‌‌ها را، مى‌‌‌‌‌‌‌بينم دهانهاى با حقد و غضب گشوده شده و دندانهاى با غيظ به هم فشرده شده عليه انقلاب و عليه امام و عليه همه‌‌‌‌‌‌‌ى اين آرمانها و عليه همه‌‌‌‌‌‌‌ى آن كسانى كه به اين حركت دل بسته‌‌‌‌‌‌‌اند را؛ اينها را انسان دارد مى‌‌‌‌‌‌‌بيند، خب چه كار كند؟ اين تمام نشده. چون تمام نشده، همه وظيفه داريم.»
  معلوم شد که واقعا در آن زمان و حتی تا کنون هم بسياري افراد حتي از دلسوزان انقلاب، کمتر کسی اهمیت جنگ نرم و لزوم دفاع نرم در برابر آن را درک کرده است. تا جاییکه برای اولین بار ایشان با ضمیر متکلم وحده گلایه خود را بیان می فرمایند که: «چه بكنم اگر كسى نمى‌‌‌‌‌‌‌بيند؟!» و این صحنه مظلومیتی سخت از رهبر انقلاب برای ما به نمایش گذاشت. وظیفه امروز دانشجویان بسیجی آن است که آنچنان در این صحنه جنگ و دفاع نرم حماسه بیافرینند که رهبر معظم انقلاب دیگر ناگزیر از بیان چنین جملات جانسوزی نشوند. و این مجاهدت هم در عرصه فرهنگی است، هم در عرصه سیاسی و هم در عرصه علمی. آنچنانکه ایشان دردیدار سال 86 با دانشجویان بسیجی فرمودند:
  «... بيدارى مضاعف لازم دارد. مثل بيدارى در ميدان جنگ نظامى نيست كه شما اگر در سنگر بيدار باشيد، به مجردى كه دشمن كوچكترين تحركى نشان داد، او را هدف قرار بدهيد. در جنگ فرهنگى، در جنگ سياسى، در جنگ امنيتى، تحرك دشمن را درست نمى‏توان ديد ... بسيج بايد جلوتر از همه وارد عرصه‏ى علم بشود. شما بايد برويد و عرصه‏هاى علمى را، عرصه‏هاى فناورى را، نوآورى‏هاى علمى و آفاق شناخته‏نشده‏ى علم را تصرف كنيد. البته درس‏نخوانده و كارنكرده نمى‏شود. ... جمع بندى كردن و مطالب را از بالاسرِ خطوط سياسى و جناح بازيها ديدن، همان چيزى است كه من از دانشجوى بسيجى توقع دارم. »
  اما آیا نقطه پایانی بر این جنگ و گریز هست؟ بله هست و آن وقتی است که انقلاب و ایران اسلامی از چنان قدرتی برخوردار شود که در سطح جهانی موازنه قدرت شکل بگیرد و کسی و قدرتی را یارای ضربه زدن به جمهوری اسلامی ایران نباشد. آنگونه که رهبر معظم انقلاب در دیدار شهریور ماه گذشته با دانشجویان فرمودند:
  «دستگاه استکبار هرچه بتوانند در مقابله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ كار ميكنند. توى اين سى سال هم بيكار نماندند، هرچه بگذرد هم باز بيكار نمي مانند؛ مگر آن وقتى كه شماها همت كنيد؛ شما جوانها كشور را از لحاظ علمى، از لحاظ اقتصادى، از لحاظ امنيتى به نقطه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اى برسانيد كه امكان آسيب پذيرى‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش نزديك به صفر باشد؛ آن وقت كنار مي كشند و توطئه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها تمام خواهد شد.»
 
منبع: وبلاگ جنگ نرم