آب شرب با بوی نامطبوع در سیستان/رئیس آبفا زهک: آب گل آلود در شبکه ارسال نمی شود

به گزارش پایگاه خبری سفیر شرق؛ یکی از مهمترین مسائل در ادامه حیات بشریت از گذشته تا به امروز مایه حیاتی به نام آب بوده است،از کوچکترین موجود زنده بر روی کره زمین تا انسان ها همه به این مایه حیات احتیاج داشته و دارند.
با توجه به شرایط جوی ایران در سال های اخیر ، کارشناسان این کشور را یکی از کشورهای بحرانی در مسئله آب می دانند، استان های سیستان و بلوچستان، بخش هایی از کرمان و همچنین برخی از استان های دیگر با کمبود شدید منابع آبی مواجه هستند.
از این رو بزرگترین دریاچه آب شرین کشور نیز بیش از دو دهه است که بر اثر بر عهدی کشور افغانستان خشک و به طور کامل از بین رفته است.
در  شمال سیستان و بلوچستان گودال هایی طبیعی وجود دارند که به چاهنیمه ها معروف هستند، این منابع طبیعی آبی، آب شرب منطقه سیستان و همچنین مرکز استان را تامین می کنند.
آب چاهنیمه ها در شهرستان زهک تصویه و از طریق لوله به سایر شهرهای  استان ارسال می شود.
اما افزایش و تغییر دمای هوا در شمال سیستان و بلوچستان، حکایت آب شرب و شیرین منطقه نیز تغییر کرده است.
بوی نامطبوع آب شیرین در هر پنج شهر منطقه سیستان حس می شود و شهروندان همانند سال گذشته از ادامه روند این موضع اعلام نارضایتی کرده اند.
جهانتیغ یکی از شهروندان شهرستان زهک در گفت و گو با پایگاه خبری سفیر شرق گفت: از ابتدای هفته جاری بو و مزه آب شرب در این شهرستان، تغییر کرده است و بدون تصویه دستی نمی توان آن را مصرف کرد.
وی بوی آب را متشابه به بوی ماهی دانست و افزود: در سال گذشته نیز این چنین تغییراتی در مزه آب شاهد بوده ایم که با شست وشوی مخازن تصویه آب این موضوع بهبود یافت.
بااین حال از دیگر شهرهای منطقه سیستان نیز گزارشاتی از مزه و بوی نامطبوع آب می رسد که دو سال پیاپی مردم با این بحران دست و پنجه نرم می کنند.
غلام حسین لکزائیان پور رييس اداره آب و فاضلاب زهک در خصوص مشکلات کيفيت آب روستايي زهک گفت: تمامي مراحل گندزدايي، تصفيه فيزيکي، بيولوژيکي و شيميايي آب در تصفيه خانه شهرستان زهک انجام مي شود و آب گل آلود به شبکه ارسال نمي شود و احتمالاَ مشکل آلودگي آب مربوط به استهلاک لوله هاي شبکه آبرساني و يا  لوله هاي رسوب گرفته باشد.
لکزاييان افزود: مشکل ديگر،  افت  فشار آب در برخي  روستاهاست  که علت آن برداشت بي رويه آب در روستاهاي ابتداي خط انتقال ، برداشت غيرقانوني و استفاده برخي روستاييان از آب شرب براي کشاورزي و دامداري است. 
وي ادامه داد : صاحبان  شرکت هاي طرح آبرساني به ۴۶ هزار هکتار اراضي منطقه هم گاهي امور هماهنگي  با اداره آب و فاضلاب زهک را انجام نمي دهند که در مواردي موجب شکشتن خطوط انتقال آب و قطعي آن در روستاها مي شوند.  
 
انتهای پیام/