انتخابات و قدرت سرانگشت های مردم

انتخابات هفتم اسفندماه به عنوان مهمترین رویداد پیش روی ما که چیزی کمتراز ۱۵ روز به آن نمانده است.آزمونی دشوار اما هوشمندانه رادر فراروی مردم سیستان قرارداده است آزمونی که درآن منفعت طلبان ،شب نامه نویسان وسهم خواهان ,سهم به سزایی دارندواغلب باتمرکز برروشهای غیرمنطقی، مسیر صحیح انتخاب مردم را دچار تردید می کنند.   اما این روزها آنانکه دل در گرو دوام وعمران سیستان دارند آرزو می کنند شبهای انتخابات، روزهای آرامش آنان را رقم زند نه آنکه خشونت وبدبینی رادرجامعه ترویج وتشدید کند.   باشد که رعایت قانون وعدم عبوراز چراغ قرمزهایی که در بر گیرنده ی مفهوم جامعه ی مومن ومتمدن است ملاک حرکت نامزدهای انتخابات و رقبا ومردم باشد چراکه این مهم باتاریخ سیستان بیشتر همخوانی دارد.                                                     مهمترین رویداد این روزهها عدم تصویب منطقه آزاد تجاری- صنعتی سیستان،که یکی از مطالبات به حق مردم مظلوم سیستان بود، متاسفانه پس از دوبار رای گیری در صحن علنی مجلس فعلی، به تصویب نرسید.   آن هم در شرایطی که نمایندگان مجلس حاکم اکثرا از یک طیف می باشند. حال اگر واقع بینانه به حواشی واتفاقات بنگریم پس از شکست نمایندگان فعلی در عدم تصویب منطقه آزاد کار آنها در کسب اعتماد دوباره مردم سخت تر خواهدشد. هرچند از حق نگذریم تلاشهایشان کم نبود اما کافی هم نبود.           مهمترین سوال پیش آمده این است که:   منطقه سیستان در انتخابات آینده چه کسانی را راهی بهارستان کند تا شکستها و اشتباهات وکاستی ها گذشته اتفاق نیافتد، قطعا در کوتاه مدت جبران که نمی شود، اما ادامه دار هم نشود؟                           متاسفانه تا به امروز قریب انتخاب هایمان یا از روی احساسات وعواطف بود ویا حس ناسیونالیستی فامیلی وقوم گرایی که ازاین انتخابها ضربه های بزرگی خورده ایم .   گاهی لجبازی باعث شده فردی ضعیف وارد بهارستان شود ویا انتخابی فامیلی باعث شده تا منطقه تحت تاثیر مدیرانی از جنس همان طایفه باشد وگاهی بدون شایستگی.   هرچند مردم سیستان به نحوی به فرزندان خود اعتمادکردند یا احساسی ویا قومی، اما تاریخ نشان می دهد،نمایندگان نتوانستند به این اعتماد پاسخی درشان ومنزلت مردم بدهند وامروز همه اصحاب فکر امیدوارند سیستان از بحران توسعه نیافتگی نجات پیدا کرده واشتباهات ما تکرار نشود.                    اگرهمت کنیم  مردم سیستان با حضوری از جنس ایمان پای صندوقهای رای ، انتخابی به دور از احساسات وقوم گرایی را انجام دهند وافرادی را برای دفاع ازحقوق خودبرگزینند که زود از انتخابشان پشیمان نشوند و شرایط فعلی مملکت و دولت حاکم برمملکت را در نظر بگیرند تا نمایندگان مان برای یکبارهم که شده به دوراز افراط وتفریط، همسو بامردم و دولت حاکم برجامعه باشند.   یقیناً قدرت سرانگشت های مردم می تواند پنجره ی روشن امید وآبادانی را به روی آینده ی این سرزمین باز کند که ان شاالله تا باد چنین بادا.               امیدواریم هفتم اسفندماه ۹۴ انتخابی آگاهانه رقم بخورد.تا بتوانیم به آینده سیستان امیدوارشویم و نه آنکه با انتخابی نادرست دوباره شاهد نصب پلاکاردهای : “این خانه و آن مغازه، به فروش می رسد” بر درو دیوار های شهر باشیم. که مبادا آن روز           ابوذر نکوئی