به گزارش ندای هیرمند؛ منطقه سیستان جزو معدود شهرهای کهن در کل جهان است که قدمت برخی از شهرهای به جای مانده در این منطقه به بیش از پنج هزار سال می رسد.
آثار به جای مانده از شهر سوخته این منطقه نشان از آن دارد که فرهنگ و تمدن قبل از یکجا نشینی بشر در سیستان وجود داشته است و اکنون در قالب آثار باستانی به جهانیان معرفی می شود.
گرچه سیستان نزدیک به دو دهه است که دست خوش تغییرات آب و هوایی قرار گرفته، و معیشت خانواده های سیستانی را تحت تاثیر قرار داده است، اما مردم این منطقه همواره با توجه به فرهنگ دیرینه خود حافظ آثار باستانی و همچنین فرهنگ به جای مانده از نیاکان خود بوده اند.
این روزها بی توجهی به سیستان گریبان آثار باستانی را نیز گرفته است، آثاری که هزاران سال توسط مردمان مختلف مورد استفاده قرار می گرفت، اما اکنون با بی مهری مطلق از سوی برخی از مسئولی مورد حمله افراد سودجو قرار می گیرند.
نظارت بر این آثار و همچنین اقدام به بازسازی مکان های تخریب شده می تواند نه تنها در جذب توریست کمک کند، بلکه در راستای اشتغال مقطعی برای بومیان محلی نیز موثر واقع شود.
آتشکده کرکویه یکی از مهمترین آثار به جای مانده از دوران ساسانیان است، که در روستای کرکو شهرستان هیرمند قرار دارد، معبد های به جای مانده با طراحی های زیبای این بنا می تواند چشم هر بازدید کننده ای را خیره کند.
این بنای تاریخی که اکنون به جولانگاه معتادان و همچنین ، افراد سودجو و گنج یاب تبدیل شده است، اکنون در دست نابودی قرار گرفته تا یکی از مهمترین آثار باستانی سیستانی نیز به خواب ابدی فرو رود.
یکی از شهروندان سیستانی به خبرنگار ندای هیرمند گفت: با بروز پدیده بسته شدن مرز ، بسیاری از مردم به شغل های کاذب روی آورده اند.
وی افزود: در این بین بسیاری از افراد نیز، حس سودجویانه خود را در راه کسب ثروت از راه های غیر قانونی را امتحان می کنند، در هنگام شب حفاری های غیر مجازی در این آثار باستانی انجام می شود که نشان از عدم نظارت بر این آثار را دارد.
رضا بارانی رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان هیرمند نیز گفت: نیروی انتظامی برخی از روزها در این مکان استقرار پیدا می کند تا با سارقین و افراد سودجو مقابله کند.
وی افزود: در چند ماه قبل افرادی که سعی داشتند حفاری غیر مجاز خود را در آتشکده کرکویه آغاز کنند، با اقدام سریع نیروی انتظامی ناکام ماندند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان هیرمند بیان داشت: این آتشکده در طول ادوار مختلف مورد استفاده قرار میگرفته و تا دوره حمله مغولها سرپا بوده است،هیچگونه کاوشی در معبد و تپه کرکو انجام نشده و بررسیهای سطحی باستانشناسان از قدیمیترین نوع سفال حکایت دارد.
وی گفت: قدمت این سفالها به سده سوم قبل از میلاد برمیگردد و نه تنها به دوره ساسانی محدود نمیشود بلکه قدمت آن به دوره اشکانی و سلوکی هم میرسد. سفالهای دوره اسلامی و تاریخی بهطور محسوسی روی تپه دیده میشود و درختان گزی که در اطراف تپه مشاهده میشود، احتمالاً جنگل گزی بوده که برای روشن ماندن آتشکده استفاده میشده است.
بارانی اظهار کرد: این اثر دارای دیوارهایی مستحکم ونقش ونگارهایی برجسته خشتی و گلی است و دارای برج و باروهایی دیدبانی بوده است که بر اثر فرسایش روبه نابودی است از بقایای این اثر مذهبی تاریخی تنها ازاره( پایههای ) یک ضلع از دیوار بر فراز تپه کرکو در مرکز روستا به جای مانده و نمونه ای از آجر با ابعاد نسبتاً بزرگ ۷۴.۵۹.۶ سانتی متر است که در موزه زاهدان نگه داری میشود.
انتهای پیام/و.ش