سفیر شرق - اسماعیل پس از 10 سال گور خوابی به آغوش خانواده بازگشت

اسماعیل پس از 10 سال گور خوابی به آغوش خانواده بازگشت

گفتنی ها برای یک هموطن خوزستانیست که می توان گفت در آغاز خشکسالی بزرگ سیستان به زابل تبعید می شود یعنی هجده سال پیش او را هزاران کیلومتر دورتر از خانواده تبعید می کنند.

به گزارش سفیر شرق؛ یکی از دلایل مهم در خصوص اینکه افراد به اعتیاد روی می آورند فقر مالی است،شاید بارها و بارها خانواده های زیرخط فقر را دیده باشید که سرپرست خانواده و یا دستکم یکی از اعضای خانواده به مواد مخدر اعتیاد دارد.

سیستان و بلوچستان به دلیل همجواری با مرز افغانستان ؛ بیشتری ضربه را در بحث قاچاق مواد مخدر متحمل ده است، چه بسا کسانی که در این راه جان خود را از دست می دهند و چه کسانی که با قاچاق این مواد خانمان سوز به ثروت هنگفتی دست یافته اند.

اما بی شک قربانی این زد و بند ها جوانان کشور هستند،کسانی که تنها با دوهزارتومان می توانند به مواد مخدر سنتی دست یابند و دقایقی از وقت خود را با این مواد سرگرم کنند،هرآنچه که بیکاری جوانان نیز این عمل را دوچندان کرده است.

در مرز زابل این روزها اتفاقات خوشایندی رخ نمی دهد،از یک سو طوفان ها مرزنشینان را فراری داده است و از طرفی قاچاق مواد مخدر بسیاری از خانواده ها را درگیر با این موضوع کرده است.

در این گزارش موضوع بحث کمی متفاوت تر است،گفتنی ها برای یک هموطن خوزستانیست که می توان گفت در آغاز خشکسالی بزرگ سیستان به زابل تبعید می شود یعنی هجده سال پیش او را هزاران کیلومتر دورتر از خانواده تبعید می کنند.

اسماعیل فلاح گور خوابی که حدود دو ماه قبل تصویری از او در شبکه های اجتماعی منتشر می شود،و موجی از احساسات هموطنانمان را جریحه دار می کند اسماعیل در مرداب عمیق اعتیاد غرق می شود و دورتر از خانه هیچ فریادرسی ندارد.

اسماعیل خود میگوید: حدود ده سال است که در یکی از قبرهای قبرستان زابل زندگی می کنم،و نزدیک به دودهه قبل به جرم درگیری به زابل تبعید شدم.

اسماعیل همانطور که نیم تنه اش درون قبر قرار داشت ادامه داد : همسر و یک دختر در اهواز دارم که هجده سال است آنها را ندیدم در آن زمان دخترم یکی از تیزهوشان شهر خودمان بود.

او نگاهی به تنها هم صحبت هایش که درون قبر آرامیده اند می کند و می گوید: در ابتدا تریاک مصرف می کردم اما اکنون به شیشه و کریستال روی آورده ام ،روزها برای شستن قبرها و خطاطی بر روی سنگ قبر پول اندکی دریافت می کنم.

اسماعیل از اینکه زابل را به عنوان تبعیدگاه مورد استفاده قرار می دهند ناراحت بود و میگفت: این شهر با شهرهای دیگر ایران هیچ تفاوتی ندارد،حرفه شغلی زیادی مهارت دارم و حاضر هستم به صورت رایگان برای دولت کار کنم.

پس از این صحبت ها بود که موجی از خیرین و جوان مطالبه گر سیستان دست به کار شدند تا اسماعیل را به آغوش خانواده بازگردانند.

مصطفی حمزه ای عکاس رسانه نی زار که برای اولین بار تصاویر اسماعیل را در فضای مجازی منتشر کرده است در گفت و گو با سفیرشرق گفت: به مدت دوماه با همکاری نهادهای ترک اعتیاد و مرکز ترنم زندگی سیستان آقا اسماعیل تحت درمان قرار گرفت.

وی افزود : پس از اینکه او از هر نوع مواد مخدری پاک شد از طریق فضای مجازی با خانواده اسماعیل ارتباط برقرار کرده و او را دوباره پس از ۱۸ سال دوری به آغوش خانواده بازگرداندیم.

در حرف های اسماعیل انگیزه ای برای عمل وجود داشت،خود او میگفت از رانندگی ماشین سنگین تا مکانیکی و ده ها شغل دیگر بلد است و می تواند در آبنده سر و سامان بگیرد.

انتهای پیام /